[Verse 1]
มันมีอะไรเกี่ยวกับพวกเขานะ?
ฉันต้องพลาดอะไรไปแน่ๆเลย
พวกเขาเอาแต่ไม่ทำอะไรเลย
เมาเกินกว่าจะกลัวอะไร
ฉันอยู่โดยไม่มีพวกเขาดีกว่า
พวกนั้นน่ะสติไม่เคยปกติดีเลย
เอาที่เขี่ยบุหรี่มาวางที่โต๊ะ
นั่นคือสิ่งเดียวที่พวกเขาแบ่งกัน

[Chorus]
ฉันอยู่กลางวงบุหรี่มือสอง
ยังดื่มแค่โค้กกระป๋องอยู่
ไม่ต้องใช้ซาแน็กซ์ให้รู้สึกดีขึ้นหรอก
ต้องเป็นคนขับรถพาทุกคนกลับบ้าน
เพียงคนเดียวที่ไม่เมา
อย่าให้ซาแน็กซ์ฉันเลย ไม่ว่าจะตอนนี้หรือเวลาไหน

[Interlude]
ช่วยเช็คเรตติ้งของเธอในอูเบอร์หน่อยได้มั้ย? โอ้พระเจ้า
(และมันก็แบบว่า เดี๋ยวนะ แบบว่า เมื่อไหร่น่ะ?)

[Verse 2]
ตื่นนอนตอนพระอาทิตย์ตก
พวกเขาไปปาร์ตี้สายแล้วนะ
ไม่มีใครเสียใจเลย
พวกเขาเมาเกินกว่าจะเต้นได้
กว่าจะสร่างก็เช้าแล้ว
พวกเขาคงกำลังปวดหัวแน่ๆ
พวกนี้นี่ไม่เคยเรียนรู้อะไรเลย
ทำแต่เรื่องผิดพลาดเดิมๆ แล้วก็โทษสถานการณ์พาไป

[Chorus]
ฉันอยู่กลางวงบุหรี่มือสอง
ยังดื่มแค่โค้กกระป๋องอยู่
ไม่ต้องใช้ซาแน็กซ์ให้รู้สึกดีขึ้นหรอก
ต้องเป็นคนขับรถพาทุกคนกลับบ้าน
เพียงคนเดียวที่ไม่เมา
อย่าให้ซาแน็กซ์ฉันเลย ไม่ว่าจะตอนนี้หรือเวลาไหน

[Bridge]
อย่าพยายามมาจูบฉันที่ริมทางเดิน
ระหว่างช่วงพักสูบบุหรี่ของเธอเลย
ฉันไม่สามารถรัก
คนที่ไม่ได้ตายโดยอุบัติเหตุที่ซิลเวอร์เลคได้หรอกนะ

[Outro]
มันมีอะไรเกี่ยวกับพวกเขานะ?
ฉันต้องพลาดอะไรไปแน่ๆเลย
วันๆนึงพวกเขาเอาแต่ไม่ทำอะไรเลย
เมาเกินกว่าจะกลัวอะไร
สร่างเมา
เจ็บปวด
เรียนรู้