[Vers 1]
Als het eten koud is en het geklets oud wordt
Vraag je om het
Of weer dat moment, hij dringt erop aan dat vrienden
Zo naar elkaar kijken
Wanneer de woorden van een zus fluisterend terugkomen
Dat bewijst dat ze niet was wat ze leek
Geen tweeling uit je dromen
Ze is een boef die werd gepakt

[Refrein]
Die oude vertrouwde lichaamspijn
De knakken van dezelfde kleine breuken in je ziel
Je weet wanneer het tijd is om te gaan

[Vers 2]
Twintig jaar op je werk
Dan krijgt de zoon van de baas de plek die van jou was
Of proberen te blijven voor de kinderen
Als het blijft zoals het is, zal hun hart alleen maar erger breken

[Refrein]
Die oude vertrouwde lichaamspijn
De knakken van dezelfde kleine breuken in je ziel
Je weet wanneer het tijd is om te gaan

[Post-refrein]
Soms is opgeven het sterke ding
Soms is rennen het moedige ding
Soms is weglopen het enige
Dat je het juiste zal vinden
Soms is opgeven het sterke ding
Soms is rennen het moedige ding
Soms is weglopen het enige
Dat zal je het juiste vinden

[Vers 3]
Vijftien jaar, vijftien miljoen tranen
Bedelen tot mijn knieën bloedden
Ik heb alles gegeven, hij gaf me helemaal niets
Vroeg zich daarna af waarom ik wegging
Nu zit hij op zijn troon in zijn paleis van botten
Biddend tot zijn hebzucht
Hij heeft mijn verleden achter glas bevroren
Maar ik heb mijzelf

[Refrein]
Die oude vertrouwde lichaamspijn
De knakken van dezelfde kleine breuken in je ziel
Ik weet wanneer het tijd is om te gaan

[Post-refrein]
Soms is opgeven het sterke ding
Soms is rennen het moedige ding
Soms is weglopen het enige
Dat zal je het juiste vinden
Soms is opgeven het sterke ding
Soms is rennen het moedige ding
Soms is weglopen het enige
Dat je het juiste zal vinden

[Outro]
Dat je het juiste zal vinden
En je weet in je ziel
Weet je in je ziel
Wanneer het tijd is om te gaan
Weet je, weet je, weet je, weet je
Wanneer het tijd is om te gaan
Dus dan ga je
Dan ga je
Je gaat gewoon